Кто настоящий патриот?
Тот, кто властям всем угождает,
По-рабски спину низко гнёт,
Другие земли лишь ругает?

А, может, патриот лишь тот,
Кто, как кулик болото, хвалит
Свою страну, но наперёд...

На кірмашы жыццё вірам кіпіць,
Не акінуць тавараў вачыма.
На кірмашы ўсё можна купіць,
А Радзіму купіць немагчыма.

На кірмашы можна шмат выбіраць...

Каску з рожкамі ўсю ў іржы
пад гнілым пачарнелым пнём
адкапалі каля мяжы
ў агародзе вясеннім днём.

Сто гадоў у зямлі яна
праляжала ў чужым двары,
дзе калісьці агнём вайна...

Не цурайся бацькоў ты ніколі,
Роднай мовы, бярозкі, што ў полі…
Не губляй праз гады карані
І душы не шкадуй дабрыні.

Заставайся руплівым і дзейным...

Я – русский белорус,
Родители – крестьяне.
За наш народ горжусь
Восточные славяне!
Путь трудный мы прошли...

Маленства – пачатак Радзімы,
Дзе мова, паветра і хлеб…
Мы крочым у звязцы адзінай
З Радзімай далей след у след.
Тут бачны набыткі народа...

Пагляд малады, фотакартка зжаўцелая –
Салдат не прыйшоў з вайны.
Без вестак прапаў, а матуля ссівелая
Пра сына ўсё бачыць сны.

Дзявятага мая, святочна прыбраная...

Маленький город без разрешенья
Лентами улиц из старых домов,
Вторгся мне в душу как наважденье,
Будто он близкий родственник мой.

Маленький город. Сколько величья
В замке, хранящем следы старины!
Ратуша, храм не меняют обличья...

З успамiнаў дзяцiнства:
Непакошаны луг,
Над прыродным адзiнствам –
Сонца велiчны круг.

Я ляжу на ўзгорку...

Янку Купалу

Спевам пеўня збуджаецца ранак,
Коцік вочкі старанна памыў.
Верабейка зляцеў аж на ганак
І ўсім пахваліўся: «Жыў-жыў!»

Пад акном заспявалі бярозкі,
Заглядзелася ружа ў шкло.
У далоні расінкі, як слёзкі...