Дзень добры, Радзіма! К роднай зямліцы
Прыехаў здалёку сюды, да крыніцы.
Смагу наталіццца вадзіцай уволю,
І хлеба адведаць ад зерненька з поля,
Прайсці па палеткам, якіх не ставала...

Не надо жить, других во всём виня, –
В конфликте виноваты чаще оба.
Совет один: начни менять себя,
С души своей сбрось ненависть и злобу!

Учись любить, жалеть и сострадать.
Подай пример: закончи первым ссору.
Попробуй счастья каждому желать...

Прысвячаецца ваенным лётчыкам

Адкрыты вароты нябесныя насцеж,
Распраўлены крылы! Эх, вось яно шчасце!
Узняцца ў крыштальнае мірнае неба! –
Так марыць ён… Птах-самалёт – помнік срэбны…
Імгненне спынілася! Велічны, горды...

Беларусь мая, Богам абраная,
У зіхаценні і ззянні зор,
Як сузор’ем акальцаваная –
То Святых тваіх годны сабор.

І ніколі ніхто не парушыць...

Припорошило
Чёрное белым.
Снег и шаги –
Графика жизни.
Припорошило…
Снегом иль мелом
Можно писать...

В краю лесном, в краю озёрном
У мшистых тропок и дорог
Я разбросал навечно зёрна
Печалей, радостей, тревог.

И в этом есть своя причина,
Что мне до боли сердца люб
И птичий говор гомонливый...

Поўнач мінула.
Ціш на граніцы.
Вецер матляе
Ліхтар у двары.
Быццам заснула.
Не, зноў не спіцца.
Час не спыняе
Трывогу тварыць.

Трэці гадочак
Тут сустракае...

Раніца ў жыцці адной з апошніх
франтавых удоў вясковак-зямлячак

– Прывітанне, мой любы! Чуеш –
гімн па радыё – новы дзень!
Ты ля зорак даўно начуеш,
я ж вякую сярод людзей.
Па-старэчы тапчу зямельку...

Шырокі вал. Абшар-блакіт азёрны.
Самотная краса, пяшчота Лані.
То лямпачак агні, то сонца промні
На Меляўні купаюцца ў фантане.

Прыгожы сквер, мемарыялу веліч.
Цэнтральнай плошчы туі і цюльпаны.
Святочныя сцягі, каштанаў свечкі…

Што нам дзяліць? Мы ўсе – славяне,
Мы – дзеці роднае Зямлі.
Нас па жыццёвым акіяне
Шляхі агульныя вялі.
Не зніклі ў прывідным тумане...