Ёсць у восеньскім надвор’і
Пэўнае замілаванне:
Чуць прыемна ў хвальках лужын...

Ноч і дзень, нібыта з лейкі,
Палівае дождж зямельку.
У шпакоўні дрэмле шпак,
Ён сушыць павесіў фрак.

Распрануў і камізэльку...

Стихотворение с усложнением: отсутствуют буквы М, У, Р

Жила-была на свете кошка Солка. Лоснилась от еды
отличной холка. Чего же только киска не видала: селёдки, колбасы,
паштета, сала, без счёта — недешёвые сосиски и даже обалденный
нежный «Вискас».
Да только не идёт еда ей. Скок! Летит-бежит со всех...

А там, за мяжою,
Браты засталіся,
Патрапілі з міру,
Ў вайну.

Куды ў тым горы
Яны падаліся?
Мне ў лесе маім...

Та красота, что внешним оформленьем
Пленяет глаз и манит за собой
С манерным и изысканным томленьем,
Но с жалкою и хитрою душой,

Отнюдь не красота, а так – смазливость....

Сверхъестественного – ничего.
Множество исхожено дорог,
Много передумано всего.
Самого себя я превозмог!
Вовсе не пугает темнота...

Неяк раз стары бабыль
Спадабаў жанчыну.
Кажа: «Мужа лепей кінь.
Падару хаціну.
З’едзем, любачка мая...

Пра што пісаць?
Здаецца, быццам восень
Стамілася – ужо сталець не просіць,
І белым павуціннем просінь
Накрылася – чысцінь нябёсаў досыць...

Цвет лепестковой ромашки,
Дружбу навеки крепи.
Годы – как кони в упряжке –
Рысью бегут по степи.

В сердце тревога стучится...

Змяніць Сусвет – кахаць да забыцця!
І кожны дзень збіраць усмешак кошык –
На ўсім вакол пакінуць тонкі почырк
Твайго-майго кахання і жыцця…

Пяшчотны гук імёнаў дарагіх...