За акном блукае сон.
– Хто не спіць? – пытае ён.
Цацкі спяць даўно ў куточку,
Закрывай, унучка, вочкі.
Мурзік сон дзясяты сніць,
Кліч не кліч – не разбудзі́ць.
Спіць сінічка, верабейка,
Спіць мышыная сямейка.
У норцы вожык пых ды пых,
Нават ветрык папрыціх.
Вечар ціха сеў спачыць,
Толькі ўнучка ўсё не спіць.
За лясочак, за сяло
Сонейка даўно сышло.
Спі, унучачка, і казка
Прыйдзе ў сон. Спі, калі ласка!

Нічыпаровіч Галіна,
а/г Магільно, Уздзенскі раён