В детский сад Милана ходит.
Очень нравится ей тут.
В нём друзей она находит.
Здесь танцуют и поют,

Есть и куклы, и машинки...

Непаседа Косцік,
Як гарэза-коцік,
Любіць з мячыкам гуляць,
Любіць цацкі раскідаць.

Скочыў коцік праз парог...

На полі лужыны, як шкельцы,
Дажджамі восень напаіла.
Шыбуе восень па зямельцы,
Усім сваю пакажа сілу.

Вады так шмат, што больш не трэба...

– Кошка Муська, дай котёнка нам!
На руке пушистенький комочек…
А в ответ звучит:
– Мур-мям, не дам!
Чтобы брали малыша, не хочет.
В щёлках глаз её – угроза, злость...

МУХА
Над сталом лятае муха
І галосіць з галадухі.
Так жадае яна сесці,
Каб хоць трошкі чаго з’есці.
Толькі вось на лапках – бруд.
Трэба вымыць посуд тут!

ЧАРВЯК
Чарвяка я не баяўся,
Калі ён то выгінаўся...

Ты хто ў душы?
Ліхтарык-светлячок,
Што ночкай цёмнай
Усім дарогу асвятляе
Ты хто ў душы?
Я – ветрык-штукарок...

По деревьям лазал Мишка,
Изорвал на нет штанишки.
По траве покувыркался,
Лишь ремень на нём остался.
Мчится Мишка без оглядки...

Сюды нас прыводзяць вучыцца –
Круціся, жыццёвае кола!
Адчынім яе таямніцы
І роднаю стане нам школа.

Нас вучаць чытаць і пісаць...

Диане – шесть, Милане – три...
Сестрички-говорушки
Живут в заботе и в любви
Проказницы-подружки.

Едят банан, грызут драже...

У Нарэшавічах жнівень.
І на хмарыне вясёлка –
Нерухомы цуд бязгучны –
Чыстым спектрам зіхаціць.
Праляцеў над вёскай лівень,
І намокла ў Сіўкі холка....