Сонца ў вокны пазірае –
Ну і выдаўся дзянёк!
Пчолкі ў кветніку лятаюць
І маленькі матылёк.

Ні лісток не зварухнецца...

Ён ля дзвярэй гасцей страчае
І жартам кожнага кусае.
Працуе кіпцямі, зубамі,
Мяце хвастом, стрыжэ вушамі.

Ён гаспадарыць у кватэры:
У кучу ходнікі зграбае...

Самы мой любімы мульцік,
Як сяброў заводзіць Лунцік,
Ён прыветлівы, ласкавы,
З ім прыемна ў кожнай справе.
Хопіць такту нават з п’яўкай...

Котик шёл по улице,
Видит – плачет Курица.
– Кура, Курочка, Куришка,

Шла Корова и мычала,
Слёзки лила и кричала:
– Это кто такой усатый
Чёрно-жёлто-полосатый...

Прыскакалі зайкі на палянку.
Склалі зайкі Мішку забаўлянку.
А за гэта хлопчык ім ...

Кіпіць работа, аж да пота.
Будуюць дзеці гарадкі.
З пяску пракладваюць дарогі...

Расплескалось будто море,
Ручейками растеклось:
– Ох, беда, моё ты горе! –
Слов других здесь не нашлось.

Мама Дашеньку ругала...

Непоседа, шалунишка,
Ты, дочурка, как мальчишка.
Озорная, как котёнок,
Непослушный мой ребёнок.

Не читала, не писала...

У спякоце млее лета – ліпень у разгары,
Траўка вялая апоўдні аб дожджыку марыць.
Наплывіце дружна ,хмаркі, дайце прахалоды...