Адбылося ў дзіцячым садзе ліха —
Захварэла паварыха.
Хто згатуе дзецям страву?
Хто накорміць Пецю, Клаву?
— Ды паклічце хоць бы гэту
На замену мне кабету.
Маладая, пэўна, зможа,
Не адмовіць, дапаможа.
Ну, а я хоць трошку
Паляжу ў ложку…
І суседка тая сходу
На замену дала згоду.
Закіпела зноўку праца —
Мы прывыклі з ёй змагацца.
Мо ад прагнасці, ад злосці
У ранейшай паварыхі
Перасталі балець косці.
У сваю сталоўку куляю прымчала,
На ўсю глотку гвалтам закрычала:
— Я выходжу сёння ж на работу,
Не магу сядзець я без даходу,
Не магу без справы я ляжаць,
А суседка — грошы зарабляць!
Паздаравела ўміг кабетка.
Зайздрасць — лепшая таблетка.

Цехнебедзіна Таццяна, г. Узда