Сябе ўратаваць — i цябе зберагчы:
Гудкамi, бы нервам напятым,
Мой тэлефон крычыць, крычыць —
Твой тэлефон заняты, заняты.

Да нашай сустрэчы пакутна iшлi
(А шлях той быў некiм пракляты)
Нiбы немаўля, мы любоў бераглi…
Чаму ж тэлефон твой заняты, заняты?

Кiнуць бы ўсё, пайсцi — i забыць,
I выжыць — хоць з гэтай стратай…
Толькi як можна цябе не любiць,
Хоць тэлефон твой заняты, заняты?!

Віктар Кажура (г. Вілейка)