Цярушыць з неба дожджык,
Заканчваецца люты.
Усюды бездарожжа,
Не пройдзеш неабуты.

А можа, плача люты?
Прамоклыя абшары.
Стаіць такі надзьмуты,
Як восеньская хмара.

Цярушыць дожджык з неба,
Зіма ўжо за пагоркам.
Бо, мусіць, так і трэба –
Вясна ўстае, як зорка.

Рымашевский Геннадий
(г. Чэрвень).