Летні дзень прачынаецца рана.
Лашчыць раніцу першы прамень.
У суквецце расы закаханы
Прачынаецца жнівеньскі дзень.

Працвярэзіць начной прахалодай,
Да змяркання спякотай пячэ
І, шукаючы з вечарам згоды,
У задумлівы лес уцячэ.

Пад разлапістым дубам прыляжа,
Паглядзіць каляровыя сны
І ніколі нікому не скажа,
Што шукае слядочкі вясны.

А як восень наступіць на пяты,
Апранецца ў загадкавы сум
І, зграбаючы лісце за хатай,
Будзе клікаць красуню-вясну…

Багдановіч Лёля, г. Барысаў