А дождж ідзе –
Марудны, лёгкі, ціхі.
Ён, нібы сон,
Мяне бярэ ў палон.
А дождж ідзе.
I дрэмле парк прыціхлы,
Раскрыўшы лап
Зялёны парасон.

Маўчаць дубы,
Прыняўшы душ прыемны,
Распачалі
Дзівосны птушкі хор.
Маўчаць дубы.
Бярозкі-каралеўны
Вітаюць шэптам
Здзіўлены прастор.

Спявае дождж
Адвечны гімн прыродзе,
І на душы
Становіцца лягчэй.
Спявае дождж,
А разам з ім прыходзіць
Жаданне бачыць
Дождж такі яшчэ.

Сабалеўскі Віктар, г. Узда