Зноў княжыць дум маіх сувой,
Я аблачынкай да цябе імкнуся,
Дзяцінства хутар, ты заўжды са мной,
Тут я заплачу, нібы засмяюся.

Тут дзеразовы сум гаючы і святы...

Атмосфера любви и добра
Окрыляла меня в твоем доме
И на шатком понтонном пароме...

Сонца на захад ішло.
І тут адключылі святло.

Кухар ляшча бярэ
І – у кампот яго прэ.
У печку кладзе варэнне...

Первое января –
Первый вздох календаря,
Первый крик и первый смех.
С новым годом: всех, всех, всех!

Первое января...

Студзеньскі вечар, гляджу я кіно.
Чую, як нехта грукоча ў акно.
Потым у дзверы пастукаў, маўчыць –
Трэба ж пайсці маўчуну адчыніць.

Розныя думкі ў маёй галаве:
Можа мой братка? Казаў зазірне.
Бачу Марылю, суседку сваю...

…Месяц, падглядай не дужа,
Лепш за хмарку заплыві.
Не глядзі, не будзь ты сведкам,
Бач, цікаўны — малады…
…Днём буднім шчыраваў і ў свята —
Усё араў зраснелы лог…
У. Рунцэвіч, зборнік вершаў «Эрас»

Месяц вылупіў вока і ў акно нам глядзіць…
— Ой, загнаў як глыбока, толькі кончык тырчыць!
Мая мілая стогне, як асіна трымціць...

Крышталiкi-зоркi з бялюткага пуху
Пашыла сабе прыгажуня-зiма
I танчыць з вятрыскамi i завiрухай:
Сукенка мiльгае ўся з серабра.
Уборы мяняе штодзённа – то лёдам...

Мы с тобой – через поле,
Через ритмы борозд,
Разделенные волей
Судьбоправящих звезд.

Но сплетение судеб
Заметает, кружась, –
Своевластная вьюга...

Сонечны дзень пачынае свой шлях,
Мара вясны і надзея ў руках,
Сіняе неба над купала́мі.
Светлы напеў разбудзіў прамяні,
Горад сагрэў, і заззялі агні...

Не надо жить, других во всём виня, –
В конфликте виноваты чаще оба.
Совет один: начни менять себя,
С души своей сбрось ненависть и злобу!

Учись любить, жалеть и сострадать.
Подай пример: закончи первым ссору.
Попробуй счастья каждому желать...