В коконе пледа, в каминно-домовьем уюте
Слушай волчицы-метели сакральную песню…
Мара-зима обо мне никогда не забудет:
«У-у-у» – это просто «умри» на февральском наречье.
Ласка-мороз остролист выгрызает на стёклах...

Айчына мая, сэрца струны гучаць:
Мне лепш за цябе – не знайсці...
І вось Перамозе ўжо семдзесят пяць!
Нам разам па свеце ісці!

Не хочам забыцца пра подзвіг бацькоў...

1
У Палінкі тры малінкі,
Сем брусніц у Віталінкі,
Пяць у Вікі журавінак.
Колькі ягад у дзяўчынак?

2
Тры лісічкі зрэзаў Ваня,
Бора – сем баравікоў...

За неделю до весны
Что-то стали сниться сны:
Будто наша Муська-кошка...

Зима пришла, зима пришла!
Зима любителей нашла,
Которые на лёд спешат…
Коловоротами шуршат.

И вот уж утром лунки в ряд,
Словно солдатушки, стоят.
И зимней удочкой рыбак...

Туды, дзе свяціліся вочы дзяцінства,
Нібыта на крылах чароўных лячу.
Да родных мясцін ля старога гасцінца
Душой прытуліцца хачу.
Жадаю пабачыць вясковыя хаты...

Я пишу тебе, знаешь, о скорых ручьях весенних,
О деревьях, что прячут под землю кривые корни.
Помнишь, как мы гуляли под их изумрудной сенью?
Нет? Ну что же, не страшно, ведь я за двоих всё помню.

Эта зимняя бель растворила тепла остатки,
Запустила холодные пальцы под наши рёбра,
И когда я гляжу вечерами в окно украдкой...

Недзе там, за аблокамі, Рай!
Але можа яго няма?
Грай на скрыпцы, музы́ка, грай!
Сёння му́зыка – нездарма…

Як анёл, твая скрыпка пяе,
Хоць анёла не чуў ніхто,
Але слухаюць тут яе...

Прысвячаецца маім землякам,
якія прайшлі праз Афганістан

Ён ветэран чужой вайны,
Каму патрэбнай – не вядома...
Душманаў цені рвуцца ў сны
І не даюць спакою дома.
А раны цяжкія смыляць...

Што такое каханне?
Заляцанне, спатканне,
Ззянне любых вачэй,
Цуд бяссонных начэй,
Здрада, расчараванне.

Што такое каханне?
Вернасць і спадзяванне...