Жизнь прожита. И по утрам
Тревожит сонная усталость.
Не знаешь – что ты хочешь сам,
Чего уж ждать осталось малость.

Так хочется лететь!.. И там –
Найти, узнать и прикоснуться!
Но ты не веришь больше снам...

И деревья, и трава
В белый пух одеты.
Ксеня смотрит из окна...

Ноч наўсцяж спявае вецер
Пра далёкую вясну,
Пра яе былую квецень –
І пад спевы не заснуць.

Хоць за вокнамі другая...

жарт

Раз пад вечар на Каляды
Дзеўкі сталі варажыць.
Хлопцаў не пусцілі ў хату,
Бо вядома ж: будуць кпіць.
Хлопцы аж да цёмнай ночы...

ЗАЯЦ
Як пашанцавала зайцу:
Моркву ён знайшоў – багацце!
Стала на душы лягчэй...

Печаль разлук, утраты боль,
Предел тревог познал мой дух,
Постиг глубин земную роль…
Он тяжесть дум, как лёгкий пух

Собрал и скрыл за ночи тень,
Понёс легко, парил вдали,
Жару и зной отверг, как лень...

Очаровательный закат,
Гранёный вспышкой фиолета!
А там, за горизонтом где-то –
Чудес прощальных звездопад.
И – ослепительный рассвет...

Ад берагоў загадкавага Рура
ў край незнаёмы пасярод балот
прывёз цягнік салдата ранкам хмурым…
Вайны Вялікай быў апошні год.

Гром кананады далятаў з Усходу.
Туды салдат пайшоў у шынялі,
а вечарам на ўскраіне балота...

Дзед Мароз, напэўна, спіць…
Ці ён заблудзіўся?
Над ракой туман стаіць —
Новы год не сніўся!
Мокнуць елкі і бярозы...

На свеце без кахання жыцця няма –
ёсць толькі існаванне.
А. Грачанікаў

Аднойчы ішлі па дарозе
Каханне, Здароўе і Шчасце.
Стаміліся… Глядзь – на парозе
Жанчына стаіць, дзверы – насцеж.

– Пусці, гаспадынька, пагрэцца!
Няўтульна нам тут, на марозе.
Прыляжам вунь там, ля акенца...