Тут кажуць, што адценняў зеляніны –
Травы і дрэў, узгоркаў і раўніны –
Ніхто не зможа цалкам падлічыць...

Я рэдка пішу пра каханне,
Сяброўства, Радзіму, бацькоў,
Бо гэта не п...роста прызнанне –
Маленне, што спета наноў.
За кожным найменнем – асоба...

Ад тугі і нясцерпнай самоты,
Ці з далёкіх, ці з блізкіх шляхоў,
У радзімы бацькоўскі куточак
Час ад часу вяртаюся зноў.

Каб крынічнай вадзіцы напіцца,
Ногі вымыць у чыстай расе...

Маліўся хараству чужых краінаў,
Вясёласць была ў сэрцы, а не плач.
Прабач, старонка родная, ты сына,
Прабач за гэта ты мяне, прабач.
Прабачце мяне, сціплыя рамонкі...

Там работа, тут лянота,
Там багацце, тут бяднота,
Там надзея, тут маркота,
Там сумленне тут быдлота.
Але...

Я край свой люблю, он не чей-то, он мой.
Не польский, не русский, а просто родной.

Мой край белорусский, озерный, лесной,
С цветком василька на рубахе льняной,

С богатым наследьем, жестокой судьбой...

Похоронки суровой военной поры:
Горький рок, материнские слёзы…
Сколько их прилетело с чужой стороны
И откликнулось стоном в берёзах!

Сколько женщин состарило горе за час!
Но, питаемый силой молитвы,
Огонёчек надежды в груди не погас...

Дзе сорак першы – сорак пяты
Пад градам куль агнём палалі,
Артысты там і музыканты
Не раз жыццём рызыкавалі.

Стварала цуд на фронце песня.
Да перамогі заклікала.
На дне вайны ў крывавым пекле...

Я ведаю тое, што будзе
Праз некалькі цяжкіх гадоў:
Мой край не загіне ў атруце,
Не пойдуць браты на братоў.
Насуперак танным прамовам...

Тут кажуць, што адценняў зеляніны –
Травы і дрэў, узгоркаў і раўніны –
Ніхто не зможа цалкам падлічыць:
Іх смакі я да п’яну буду піць...