На кірмашы жыццё вірам кіпіць,
Не акінуць тавараў вачыма.
На кірмашы ўсё можна купіць,
А Радзіму купіць немагчыма.

На кірмашы можна шмат выбіраць...

Каску з рожкамі ўсю ў іржы
пад гнілым пачарнелым пнём
адкапалі каля мяжы
ў агародзе вясеннім днём.

Сто гадоў у зямлі яна
праляжала ў чужым двары,
дзе калісьці агнём вайна...

Не цурайся бацькоў ты ніколі,
Роднай мовы, бярозкі, што ў полі…
Не губляй праз гады карані
І душы не шкадуй дабрыні.

Заставайся руплівым і дзейным...

Я – русский белорус,
Родители – крестьяне.
За наш народ горжусь
Восточные славяне!
Путь трудный мы прошли...

Маленства – пачатак Радзімы,
Дзе мова, паветра і хлеб…
Мы крочым у звязцы адзінай
З Радзімай далей след у след.
Тут бачны набыткі народа...

Пагляд малады, фотакартка зжаўцелая –
Салдат не прыйшоў з вайны.
Без вестак прапаў, а матуля ссівелая
Пра сына ўсё бачыць сны.

Дзявятага мая, святочна прыбраная...

Маленький город без разрешенья
Лентами улиц из старых домов,
Вторгся мне в душу как наважденье,
Будто он близкий родственник мой.

Маленький город. Сколько величья
В замке, хранящем следы старины!
Ратуша, храм не меняют обличья...

З успамiнаў дзяцiнства:
Непакошаны луг,
Над прыродным адзiнствам –
Сонца велiчны круг.

Я ляжу на ўзгорку...

Янку Купалу

Спевам пеўня збуджаецца ранак,
Коцік вочкі старанна памыў.
Верабейка зляцеў аж на ганак
І ўсім пахваліўся: «Жыў-жыў!»

Пад акном заспявалі бярозкі,
Заглядзелася ружа ў шкло.
У далоні расінкі, як слёзкі...

Уходят лучшие, уходят безвозвратно,
И очень горько сознавать, что нет обратной
Дороги в этот зыбкий мир, хотя б на миг.
Их Бог забрал к себе, но пусто как без них...
Их много дней-ночей ждала седая вечность...