У царкве, мячэцi цi ў касцёле,
Татарын, рускi цi паляк
Грахi малiтвамi адмоляць...
Зноў носiць кожнага зямля.
За дзень пражыты я малiўся,
Грашыць не думаў з той пары,
Калi на гэты свет з'явiўся
I ў час, калi ўжо стаў старым.
Малебен Усявышнi чуе,
Як просім шчасце i любоў.
Ад бед мяне заўжды ратуе,
Вядзе да ўрокаў і высноў.
Дарог да Бога я не трацiў,
Хоць ярым вернiкам не стаў.
Сваё духоўнае багацце
Заўсёды людзям аддаваў.
І паўтараю зноў малiтву
За працавiты наш народ:
«Жыццё не можа быць без бiтвы
За ураджаі з году ў год!»
За хлеб, за мiр i лад малюся,
За тых людзей, што так люблю,
За тое, што жыву, дзiўлюся
На беларускую зямлю.

Яўген Карпуць (г. Стоўбцы)