Крывёю маёй
І маёваю песняй
Над стрэхамі хат
На крылах душы
Ты – моцная, грубая,
Душная, цесная –
Сляпая туга,
Узлятай!
І ляці!
Ляці паміж скал
На складах маіх вершаў!
Ляці паміж гор
І над шэрасцю хмар!
Ты – колкая, страшная,
Горкая, рэзкая –
Што запаліла
У сэрцы пажар.
Пажар унутры…
Але ты, як балота, –
Глыбей і глыбей –
Да сябе не цягні…
Халодная, мёртвая,
З сэрца, журбота,
Ці ты забірай,
А ці ўвысь адпусці!

Буслаўская Кацярына, г. Вілейка